Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου 2012

Cosmopolis




Κρόνενμπεργκ, Κρόνενμπεργκ...Κρόνενμπεργκ; Δεν θα πάρω, ευχαριστώ! Μόλις τελείωσε η ταινία ήθελα να στείλω τα χαρτιά μου για να με πάρουν στο Ψυχιατρείο Πιερίας...Η ταινία δεν έχει στόρυ, δεν έχει στόρυ. ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΤΟΡΥ! Σενάριο, τί να το κάνουμε; Είναι Υπερεκτιμημένο! Αμοληθείτε όλοι οι ηθοποιοί στο στούντιο και κάντε ό, τι σας κατέβει. Αυτό είναι το γενικό κλίμα της ταινίας και έχω να κουφαθώ τόσο πολύ από τότε που είδα το «Τζέρυ» με τον Ματ Ντέιμον και τον Κέισι Άφλεκ...
Ρόμπερτ Πάτινσον, τί σκεφτόσουν; Χίλιες φορές να παίζεις τον βρυκόλακα...αυτά τα κουλτουριάρικα δεν σου πάνε. Η ταινία έχει αλληγορίες ...ΠΟΛΛΕΣ. Έχει συμβολισμούς...ΠΟΛΛΟΥΣ. Έχει άλλα επίπεδα...ΠΟΛΛΑ. Ας έγραφε ένα ποίημα, ένα σονέτο, ένας έπος, βρε αδερφέ. Ταινία του ήρθε να κάνει; Το κάψαμε το μυαλουδάκι μας, κύριε Κρόνενμπεργκ! Τα θέματα που ενδέχεται να σας περάσουν από το μυαλό, όσο την παρακολουθείτε, έχουν να κάνουν με τον καπιταλισμό, την παγκοσμιοποίηση, την υπερκατανάλωση, την κακιά πλευρά της τεχνολογίας, τη μικρή διάρκεια της ζωής, τους πολύ πλούσιους και τους πολύ φτωχούς και την αιώνια μάχη μεταξύ τους.
Ο πρωταγωνιστής είναι ένας από τους πλούσιους και τον βλέπεις να περιφέρεται στους δρόμους του Μανχάταν με τη λιμουζίνα του. Στη λιμουζίνα τον επισκέπτονται διάφοροι χαρακτήρες που ο καθένας τους αντιπροσωπεύει ένα κομμάτι της κοινωνίας από τη μεριά των πλουσίων. Οι συζητήσεις που γίνονται θα σε στείλουν αδιάβαστο και θα μιμηθείς τον Κανάκη λέγοντας «ΤΙ ΛΕΕΙ!». Εντάξει, πες μας την αλήθεια, Κρόνενμπεργκ, μας κάνεις πλάκα, δεν μπορεί...Ο Ρόμπερτ Πάτινσον το είπε: μη προσπαθήσετε να βγάλετε νόημα. Μη προσπαθήσετε γιατί θα κρασάρει ο εγκέφαλος...αυτό το λέω εγώ...για να μη παρεξηγηθεί ο νεαρός.
Είμαι σίγουρη οτι θα διαβάσετε κριτικές που θα λένε πόσο εξαιρετική είναι η ταινία, τι αντικατοπτρίζει, συμβολίζει και τα σχετικά. Ότι είναι ένα έργο τέχνης, ένα αριστούργημα, ένας πίνακας! Ναι, οκ, δείτε την πρώτα και μετά μου λέτε πόσο αριστούργημα είναι...! Τέτοιες ταινίες δεν μου ταιριάζουν, δεν τις αντέχω , δεν τις μπορώ...άσε που ήταν σα να έβλεπα το Zeitgeist μεταφερόμενο σε κάκιστη και απίστευτα βαρετή, χωρίς ουσία ταινία. Συγχωρέστε την οργή μου αλλά έχασα 2 ώρες από τη ζωή μου...
Δεν θα σας πω κάτι άλλο...νομίζω οτι μπήκατε στο νόημα...αν το δείτε, θα το δείτε από περιέργεια. Για κανέναν άλλο λόγο. Καλή διασκέδαση;  Σας το εύχομαι...
Κλειτώ Χαριτοπούλου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αφήστε μου την άποψή σας!